MİSAFİR - (Defter-i Aşikan)
MİSAFİR |
Nebilerden meres ümmetlerine
Ahvali hatırın sor misafirin
Uğramak istersen himmetlerine
Hizmet et gözüne gir misafirin
Misafire hürmet sevaplar başı
Ekşitme çehreni tatlı dil taşı
Elin kande[1] ise terk eyle işin
Çabucak işini gör misafirin
İster cingan olsun isterse fellah
Hürmet et şerefin eksilmez billâh
Emretti Kur’an’da hazreti Allah
Tükenmez sevabı var misafirin
Misafirden evvel atına bakın
Arpayı kar edip saklama sakın
Olur ki hışmına uğrarsın Hakk’ın
Eyleme kalbini dar misafirin
Dedi misafir rızkıyla gelir
Ev sahibinin belasın alır
Misafir sahibi belasız kalır
Nice kerameti var misafirin
Misafir sahibi İbrahim Halil
O’nu pek sevdi O Rabbi Celil
Onun için oldu sevgili Halil
Hak yanında kıymeti var misafirin
Şu dünyaya malik olsam nederim
Ömrüm hıtam bulur bir gün giderim
Bazı ahmak der ki zarar ederim
Hâlbuki zararı kar misafirin
Mükâfatın verir Hudayı Bari
Misafir sahibi hiç görmez narı
Bir teklif etsen vüs’atın miktarı
Çabucak işini gör misafirin
Misafir olunca hiç bela gelmez
O eve şeytan hiç yol bulmaz
Misafir sahibi hiç mahrum kalmaz
Hakk’tan gelen feyzi var misafirin
Misafire olan ikram Hakk’adır
Gayri maksat olmazsa sâdır
Verir dileğini O Rabbü’l-Kadir
Nice fazileti var misafirin
Misafir memnun olmaz şekerden baldan
İnsan kaderince ne gelir elden
Gayet nazik olur kırılır telden
Gönlü yapılması zor misafirin
Haydi din kardeşim evini döşe
Ömrünü beyhude geçirme boşa
Cenneti aladan istersen köşe
Varını yoluna ver misafirin
Misafirin ettiği dua kabuldür
Hak yanında gayet makbuldür
Misafir sahibinin rızkı çok boldur
Nicedir halini gör misafirin
Misafirpervere müjdeler olsun
Sırat köprüsünden kuş gibi geçsin
Ahmedi Muhtar’a hemen kavuşsun
Daim hizmetini gör misafirin
İşte böyle misafirlik ahlakı
Cenneti alaya gidiyor yolu
Onlardır Allah’ın sevgili kulu
Daim divanında dur misafirin
[1] Nerde