DERDİM BANA DERMAN İMİŞ - (Defter-i Aşikan)
| DERDİM BANA DERMAN İMİŞ |
Derman arardım derdime, derdim bana derman imiş
Burhan arardım aslıma, aslım bana burhan imiş.
Sağım solum gözler idim, dost yüzünü görem deyi
Ben taşrada arar idim, ol can içinde can imiş.
Öyle sanırdım ayrıyam, dost gayrıdır ben gayrıyam
Benden görüp işiteni, bildim ki ol canan imiş.
Savmu salât hac ile sanma biter zahid işin
İnsanı kâmil olmağa, lazım olan irfan imiş
Nerden gelir yolun senin, ya nere varır menzilin
Nerden gelip gittiğini, anlamayan hayvan imiş
Mürşid gerektir bildire, Hakk’ı sana hakka’l-Yakîn
Mürşidi olmayanların bildikleri güman imiş
Her mürşide dil verme, yolunu sarpa uğratır
Mürşidi kâmil olanların, gayet yolu asan imiş
Anla hemen bir söz durur, yokuş değildir düz durur
Âlem kamu bir yüz durur, gören anı hayran imiş.
İşit Niyazi’nin sözün, bir nesne örtmez Hak yüzün
Hakk’tan ayan bir nesne yok, gözsüzlere pünhan imiş.
Niyazi MISRİ
